خانم زهرایی افزود: در برخی از دوره‌ها با پرآبی مواجه هستیم و در برخی دوره‌ها با کم‌آبی. ما توسعه کشاورزی و مصرف آب را با توجه به دوره‌های پر آبی صورت داده‌ایم؛ یعنی ظرفیت‌های تنظیم و تأمین آب بیش از حد ایجاد کرده‌ایم و انتظارات در بخش کشاورزی و مصرف را بالا برده‌ایم. نتیجه این می‌شود که در دوره‌های کم‌آبی نمی‌توانیم نیاز مصرفی در این حد توسعه را برآورده کنیم و اسم آن را کم‌آبی می‌گذاریم.
وی گفت: در زمان ناپایداری در منابع آب، راهکارهای تأمین آب بیشتر، مانند سدسازی و انتقال آب، منجر به کاهش مصرف نمی‌شوند. باید با راهکارهای عملیاتی آبیاری مدرن، بازچرخانی آب، بازار آب، افزایش بهره وری کشاورزی، مدیریت مشارکتی، واردات آب مجازی و تبادل آب بین بخش ها به سمت بازسازی اقتصادی برای سازگاری با کم‌آبی یا به عبارتی توسعه کم‌آب طلب برویم.
